Polisacharydowe fazy stacjonarne są szeroko stosowane w analizie związków chiralnych. Zastosowanie polisacharydowej fazy stacjonarnej ma wiele zalet, w tym szerokie rozpoznawanie chiralności wynikające z licznych miejsc chiralnych znajdujących się w cząsteczce cukru użytej do utworzenia fazy stacjonarnej. Z tymi cząsteczkami cukru związane są polarne grupy aromatyczne w celu zwiększenia selektywności. To wzmocnienie zapewnia większą rozpoznawalność chiralną w porównaniu z chiralnymi fazami stacjonarnymi o innym charakterze.
Fazy polisacharydowe zapewniają dużą elastyczność pod względem rodzaju fazy ruchomej, z którą można pracować. Umożliwiają użytkownikowi korzystanie z trybów fazy normalnej, polarnej organicznej, fazy odwróconej i SFC, a wszystko to przy użyciu jednej kolumny chiralnej. Fazy te są odporne i wytrzymałe oraz oferują dobrą ładowalność, ponieważ są oparte na krzemionce.
Selektor chiralny (modyfikowane polisacharydy) może być powlekany lub immobilizowany na cząsteczce krzemionki, co może wpływać na selektywność, bezpośrednio poprzez zmianę interakcji z fazą lub pośrednio poprzez możliwość zastosowania różnych rozpuszczalników dostępnych dla użytkownika, gdy używana jest faza immobilizowana zamiast fazy powlekanej.
Większość faz stacjonarnych na bazie polisacharydów jest powlekana, co oznacza, że faza stacjonarna nie jest kowalencyjnie związana z krzemionką. W ostatnich latach pojawiło się wiele selektorów chiralnych w formie immobilizowanej na cząsteczce krzemionki, co oznacza, że są one kowalencyjnie związane i zapewniają większą stabilność w szerszym zakresie bardziej agresywnych rozpuszczalników. Możliwość stosowania rozszerzonej gamy rozpuszczalników zwiększyła opcje selektywności tych selektorów chiralnych, a poniżej podajemy kilka wskazówek, jak zmaksymalizować selektywność pod kątem związków chiralnych przy użyciu immobilizowanych polisacharydowych faz stacjonarnych.
Podczas opracowywania metody z immobilizowaną fazą stacjonarną masz do dyspozycji szerszą gamę rozpuszczalników organicznych, co może pozwolić na rozwiązanie problematycznych enancjomerów poprzez pracę z silniejszymi rozpuszczalnikami organicznymi.
W tym przypadku rozdzielenie ornidazolu do linii bazowej uzyskuje się na immobilizowanej fazie i-Cellulose-5 poprzez wprowadzenie MtBe do fazy ruchomej, a ta kombinacja wykazuje większą rozdzielczość w porównaniu z powlekaną fazą Cellulose-1.
Nastrzyk przy użyciu silnych rozpuszczalników organicznych:
Wiele aplikacji wymaga użycia silnego rozpuszczalnika organicznego jako rozpuszczalnika próbki - w przypadku fazy powlekanej może to prowadzić do rozpuszczenia fazy stacjonarnej i utraty selektywności. Faza immobilizowana jest odporna na działanie silnych rozpuszczalników, a selektywność jest utrzymywana przez cały okres eksploatacji kolumny. Poniżej widać że pomimo zastosowania silnego DMSO rozdzielczość nie ulega zmianie przy użyciu fazy immobilizowanej.
Podsumowując, dzięki polisacharydowym chiralnym fazom stacjonarnym masz do dyspozycji szeroki zakres rozpoznawania chiralności i szeroką permutacje systemów faz ruchomych i selektywności. Może to pomóc w zapewnieniu dobrej rozdzielczości enancjomerycznej dla prawie wszystkich cząsteczek chiralnych, gdy przeprowadzany jest metodyczny i dokładny proces opracowania metody.